ရခိုင်ပြည်မြောက်ပိုင်း၊ ဘင်္ဂလားဒေရှ်နယ်စပ်အနီး၊ ဘူးသီးတောင်နှင့်မောင်တောမြို့နယ်များတွင် ရိုဟင်ဂျာနှင့် ရခိုင်စစ်တကောင်း လူမျိုးများ နေထိုင်ကြသည်။ ထို လူမျိုးများ သည် ရှေးပဝေသဏီကပင် နေထိုင်ခဲ့ကြသော တိုင်းရင်းသား မျိုးနွယ်စုများ ဖြစ်ကြသည် ဟု တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် သမိုင်း အဓိက ပထဝီဝင် ဘာသာ Page No. (94) တွင် အောက် ပါအတိုင်း အင်္ဂလိပ် လို ရေးသား ထားသည်ကို ဘာသာ ပြန်ခြင်းဖြစ် သည်။Page No. (94)
………… In northern Rakhine State close the boder with the Bangladesh at Butheetaung and Maundaw township are where the Rohinggas and chittagarean live.These minority ethnic groups had settled in the boder region since early days.
Click here Read more – View this document on Scribd
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရိုဟင်ဂျာ လူမျိုး မရှိကြောင်း နအဖ စစ်အစိုးရမှ ကျေညာ
သည်မှာ လုံ့ဝမှန်ကန်မှုမရှိ ဆိုသော်လည်း၊ အောက်ပါစာအုပ်တွင် ရိုဟင်ဂျာလူမျိုး တိုင်းရင်းသားဟု တစ်ချိန်က သတ်မှတ်ထားကြောင်း တွေ့ရှိရပါသည်။ ၁၉၇၂ ခုနှစ်တွင် ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေ သော (ပုံစံရေးသွင်းရန်ညွှန်ကြားချက်) စာအုပ် စာမျက်နှာ(၄၃)ပူးတွဲ(က) အရ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ ( ၁၄၄ )မျိုး တွင် ရိုဟင်ဂျာလူမျိုး ပါဝင်ပြီး၊ နိုင်ငံခြားသား လူမျိုး ( ၂၆ ) မျိုးဟုဖေါ်ပြထားပါသည်။
အသေးစိတ်ကိုအောက်ပါလင့်တွင်ဖတ်နိုင်ပါသည်။
ပြည်ထဲရေးနှင့်သာသနာရေးဝ်ကြီးဌာန၊လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့်ပြည်သူ့အင်အား ဦးစီးဌာနမှ၁၉၇၂ခုနှစ်တွင် ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသော (ပုံစံရေးသွင်း ရန် ညွှန် ကြား ချက်)စာအုပ်စာမျက်နှာ( ၄၃) ပူးတွဲ (က) လူမျိုးများစာရင်းခေါင်းစဉ်အောက် ရှိ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ( ၁၄၄) မျိုးနှင့်နိုင ငံခြားသားလူမျိုး ( ၂၆) မျိုး ဟုဖေါ်ပြထားသည်။
နိုင်ငံခြားသားလူမျိုး ( ၂၆ ) မျိုးထဲတွင် ဒိုင်းနက် လူမျိုးကိုလည်း နိုင်ငံခြားသား လူမျိုးအဖြစ် သတ်မှတ် ထားသည်။ သို့သော် မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ် လမ်းစဥ်ပါတီ ဗဟိုဌာနချုပ်က ၁၉၇၆ ခုနှစ်၊ဇန္နဝါရီ လ ၊ ပထမ အကြိမ် ထုတ် ဝေ သော တိုင်းရင်းသား ရိုးရာ ဓလေ့ထုံးစံများ ( ရခိုင် ) စာအုပ်တွင် ဒိုင်းနက် ကို တိုင်း ရင်းသား မျိုးနွယ်စုအဖြစ် ထည့်သွင်း အသိအမှတ်ပြုထားသည်ကို တွေ့ရသည်။
မှတ်ချက်။ ။ ထိုအချိန်က ၎င်း ( ၁၄၄ ) မျိုးတွင် ရိုဟင်ဂျာလူမျိုးလည်း အပါအဝင် ဖြစ် သည်။တစ်ပါတီ အာဏာရှင် အစိုးရက ဖြုတ်ချသည်ကို စစ်အစိုးရက တိူင်းရင်းသား (၁၃၅)မျိုးတွင် ရိုဟင်ဂျာလူမျိုးမရှိဟု ကျေညာသော်လည်း အထက်ပါ အထောက်အထားနှင့် ရှေ့ နောက်ဆန့်ကျင်နေပါသည်
ကိုးကား။ ။တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုဘဝသစ်ထူထောင်ရေးပါတီသတင်းလွှာ(ကင်းလွှတ်ခွင့် သက် သေခံ လက်မှတ် – အမိန့်အမှတ် ၂/၈၉ အရ ၁၉၈၉ ကင်းလွှတ် အမှတ် န/သ-၀၈၅ )
Burma’s Ethnic MinoritiesEthnic Diversity
ထို့အပြင်ဤဆောင်ပါး၏အဆုံးတွင် ရိုဟင်ဂျာ စာလုံးစောင်းပြီးပြထားသည်ကိုကြည့်ပါ။
Burma is one of the most ethnically diverse countries in the world. Since Burma’s independence in 1948, various ethnic minority groups (often called ethnic nationalities) have sought greater autonomy from the Burman dominated government. During the period of turmoil and uprisings after independence, Burma’s ethnic minorities gathered with Burman leaders to amend the 1947 Constitution in an attempt to establish a genuine federation of states.
These principles were laid out in the Panglong agreement, which was signed by several major ethnic groups. However, when General Ne Win launched a coup d’etat on March 2, 1962, all such initiatives were disregarded.
Four Cuts Program
Most of Burma’s refugees come from the ethnic minority groups located near Burma’s borders which have been engaged in the struggle for equality and autonomy rights with the central Burmese authorities since the country’s independence. In the 1960s, Burma’s dictator, General Ne Win, launched a new counter-insurgency strategy called the Four Cuts, designed to cut the four main links (food, funds, intelligence, and recruits) between insurgents, their families and local villagers. This campaign has increased in severity over time and today most of the formerly automous ethnic regions are controlled by the military regime. In many cases, the junta has brokered so-called cease-fire agreements with leaders of ethnic minority groups, which, as in the case of the Wa, often allow the military to further protect, exploit and profit from the drug trade (see drugs). Moreover, these “agreements” have not stopped the repression of Burma’s ethnic minorities who continue to suffer the brunt of the regime’s tyranny. (Martin Smith’s Burma: Insurgency and the Politics of Ethnicity, 1999).
Forced Relocation
Villagers are often forcibly relocated from their villages to military-controlled sites, where they do not have access to food or medical care. In these forced relocation sites, people are at the mercy of the military, which prohibits them from farming, but does not provide them with enough food, uses them for forced labour, often rapes, beats and sometimes kills them. After the 1988 staged coup, when the military opened up the economy to desperately-needed foreign investment, the Four cuts continued against the ethnic peoples but the military also began seizing their lands for state-run farming, logging, or other business projects (see Yadana pipeline).
Lack of reliable census makes it impossible to more than roughly estimate the composition of Burma’s ethnic mosaic or its total population. Some experts suggest existing population data is skewed to exaggerate the number of Burman, who are the largest single ethnic group. According to available statistics, they comprise about two-thirds of Burma’s approximately 48 million people, and dominate the army and the government. Most of Burma’s ethnic minorities inhabit areas along the country’s mountainous frontiers. Karen and Shan groups comprise about 10% each, while Akha, Chin, Chinese, Danu, Indian, Kachin, Karenni, Kayan, Kokan, Lahu, Mon, Naga, Palaung, Pao, Rakhine, Rohingya, Tavoyan, and Wa peoples each constitute 5% or less of the population.
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရိုဟင်ဂျာ လူမျိုး မရှိကြောင်း နအဖ စစ်အစိုးရမှ ကျေညာ
1/30/2009
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရိုဟင်ဂျာ လူမျိုး မရှိကြောင်း ယနေ့ထုတ် (နအဖ) သတင်းစာများ တွင် ရေး သားဖေါ်ပြသည်။ြမန်မာနိုင်ငံ ရှိသည့် လူမျိုးပေါင်း ၁၀၀ ကျော်တွင် ရိုဟင်ဂျာလူမျိုးနာမည် မပါ ရှိကြောင်း ဖေါ်ပြသည်။ယခုကဲ့သို့ ရိုဟင်ဂျာ လူမျိုး မြန်မာနိုင်ငံတွင် မရှိကြောင်းကို လှေစီးပြီး မလေး ရှားကို ထွက်ခွာသူများကို ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ပြဿနာပေါ်ပေါက်ပြီး၊ နောက်ပိုင်း မြန်မာ့ နအဖ စစ်အစိုးရက တရားဝင် ထုတ်ပြန် ကျေညာခြင်း ဖြစ်သည်။ မြန်မာ့ နအဖ စစ်အစိုးရ မှ ဇန္နဝါရီလ ၂၈ ရက်နေ့က ထုတ်ပြန်သော ကျေညာချက် တွင် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ လှေစီးပြီး တရားမဝင် ဝင်ရောက်ရန် ကြိုးပမ်းသူများမှာ မြန်မာနိုင်ငံသားများဟု ဖေါ်ပြပါရှိခြင်း မရှိကြောင်း ဖေါ်ပြသည်။
သို့သော်လည်း မြန်မာ့ နအဖ စစ်အာဏာပိုင်များ အနေဖြင့် အဆိုပါ ပြဿနာကိုသက်ဆိုင်ရာ ဌာနဆိုင်ရာများ အနေဖြင့် လိုအပ်သလို အရေးဆောင်ရွက် သွားမည်ဖြစ်သည် ဟု ဖေါ်ပြ သည်။ ယခုအခါ ရိုဟင်ဂျာဆိုသော နာမည်နှင့် ပတ်သက်ပြီး သတင်း မီဒီယ များတွင် သာမက မြန်မာ အဖွဲ့အစည်းများကြားတွင်ပါ အငြင်းပွားစရာ ဖြစ်နေပြီး ယခု အခါ အဆိုပါ ပြဿနာကို မည်ကဲ့သို့ ဖြေရှင်းမည်ကို မြန်မာပြည်သူများက အထူးသိရှိရန် လိုလားနေကြသည်ဟု သိရသည်။
Ref : http://www.narinjara.com/detailsbur.asp?id=1681
လီဘရယ်
